Atatürk'ün örnek tavır ve davranışları
Atatürk'ün askeri dehası, devlet adamlığı, bir ülkeyi kurtaran Büyük
Önder ve Başkumandan olması vasıflarının yanı sıra Atatürk'ün bir insan
olarak ön plana çıkan önemli özellikleri vardı. Atatürk'ün yakın arkadaşı,
TBMM'nin Gaziantep vekili Kılıç Ali Paşa, Atatürk'ün kişiliğini şöyle
özetlemiştir:
"Atatürk,
çok müşfik, çok ince, çok vefakar bir adamdı. Vefasızlara, vefasızlıklara
karşı son derece gücenir ve üzüntü duyardı. Yakınlarının, sevdiklerinin
hususi, hatta ailevi dertlerini dinler, adeta bir baba şefkatiyle onlara
çareler arar, teselli ederdi. İnsan onun huzuruna çıkarak dertlerini döktükten
sonra rahatlar, kalbi huzur dolarak, büyük bir ferahlık içinde yanından
çıkardı."
Atatürk, hiç kimsenin, hatta düşmanlarının bile ıstırabına, sıkıntı
çekmesine asla tahammül ve müsaade etmezdi. (Atatürk'ün Hususiyetleri,
s. 71)
Atatürk çok sabırlı bir adamdı. Bazen sofrasında, kendisiyle davetlileri
arasında, mebuslarla, arkadaşlarıyla mücadele şekline dökülen öyle münakaşalar
olurdu ki, onun müsaade ve müsamahasından cüret alınarak gösterilen taşkınlıklara
sabır ve tahammül gösterebilmek için, ancak ve ancak Mustafa Kemal olmak
lazımdı. Bu sabır ve tahammül ona mahsus, ona yakışan bir meziyetti. (Atatürk'ün
Hususiyetleri, s. 72)
Atatürk, ikiyüzlü, riyakar, dalkavuk insanlardan hoşlanmazdı. Hiç kimsenin
gammazlık etmesine, yahut birbiri aleyhinde dedikodu yapmasına ve bu kabil
bayağılıklara müsamaha etmezdi. Onun huzurunda şu veya bu, filan veya
falan aleyhinde dedikodu yapmak kimin haddiydi? Böyle bir hal vukua geldiği
takdirde, bir punduna getirir, derhal o iki insanı yüzleştirirdi. (Atatürk'ün
Hususiyetleri, s. 80)
|